Robert Pattinson zet na de honkslagen uit zijn jeugd nu in op het meppen van homeruns. Ⓒ Foto AFP Door rollen in de Harry Potter-films en de Twilight-saga verwierf Robert Pattinson de status van tieneridool. Maar met Cosmopolis, Life en High life maakte de 33-jarige acteur enkele verrassende (filmhuis-)keuzes. Opmerkelijk zijn ook zijn volgende projecten. Niet alleen wordt de geboren Londenaar de nieuwe Batman, vanaf donderdag schittert hij in het inktzwarte psychodrama The lighthouse. „Er was frictie op de set.” Lees verder bij de bron van het artikel ...
Lees hier verder

De zwart-witbeelden van The Lighthouse zien er werkelijk schitterend uit. Cameraman Jarin Blaschke draaide de tweede film van Robert Eggers op in onbruik geraakt 35mm-filmmateriaal en gebruikt oude lenzen uit de jaren dertig om de toeschouwer ruim een eeuw terug te voeren. Ook de bijna vierkante kadrering valt op, een beeldformaat dat kortstondig gebruikt werd toen de filmindustrie overstapte naar de geluidsfilm. Die krappe kadrering past uitstekend bij het verhaal over twee mannen die eind negentiende eeuw een maand lang een vuurtoren onder hun hoede hebben op een afgelegen eilandje. De gekmakende, verstikkende claustrofobie wordt bekrachtigd door het vrijwel vierkante ...
Lees hier verder

Wie zegt dat je niet van twee walletjes kunt eten? Filmster Robert Pattinson is het levende bewijs van het tegendeel. De 33-jarige Britse acteur was in de eerste helft van zijn nog altijd tamelijk prille carrière de ster van de succesvolle filmreeks Twilight. Daarin speelde hij de eeuwig 17-jarige vampier Edward, die in een verboden liefdesrelatie belandt met de eveneens 17-jarige scholiere Bella. De reeks maakte van Pattinson en zijn tegenspeelster Kristen Stewart tieneridolen. Maar gelijktijdig met de vijfde en laatste Twilight-film maakte Pattinson in 2012 een soort tweede debuut met zijn hoofdrol in David Cronenbergs Cosmopolis, naar een roman ...
Lees hier verder

Hij arriveerde om 6.40 per vliegtuig uit Los Angeles in Berlijn. Houden daarom die twee stevige mannen acteur Johnny Depp (57) in de sandwich op weg naar zijn persconferentie in het Hyatt Regency? De een heeft een arm om zijn middel, de andere een hand om zijn broekriem. Het werkt: geen gewaggel. Johnny Depp presenteert op filmfestival Berlinale zijn film Minamata. Met baret, levervlekken en grijze baard speelt hij de gesjeesde, suïcidale oorlogsfotograaf W. Eugene Smith, een 53-jarige beatnik die, schijnbaar door trauma, benzedrine en drank gesloopt, nog één keer op expeditie gaat naar het stadje Minamata. Daar stierven zo’n ...
Lees hier verder

Eerlijk zeggen: zou je een vriendin als Emma willen hebben? En dan niet die Emma van bij jou in de straat, de klas of op het werk, maar Emma. Emma Woodhouse. De hoofdpersoon van Jane Austens gelijknamige roman uit 1815. Ze mag dan wel ruim 200 jaar oud zijn, verwaand en zelfvoldaan – en dan zet ze daar ook nog van die frutselige hybris-hoedjes bij op die dat allemaal accentueren – maar ze is ook een stuk individualistischer en onafhankelijker dan Elizabeth Bennet uit Pride and Prejudice of Elinor Dashwood uit Sense and Sensibility, om maar twee andere favoriete hoofdfiguren ...
Lees hier verder

De negenjarige Benni heeft zoveel gedragsproblemen dat jeugdzorg zich geen raad met haar weet. Daarom is ze een ‘system crasher’, die ervoor zorgt dat het zorgsysteem keer op keer faalt. Regisseur Nora Fingscheidt, die ook het scenario schreef, verdiepte zich jarenlang in vergelijkbare probleemgevallen in de jeugdzorg. Dat heeft een opmerkelijke debuutfilm opgeleverd. Maar de verbluffende hoofdrol van de 12-jarige actrice Helena Zengel maakt de film echt indrukwekkend. Zengel moet de hele film dragen, want System Crasher is consequent verteld vanuit het perspectief van het kind. Ze heeft tomeloze energie, die van het ene op het andere moment tot een ...
Lees hier verder

Ze rent. Ze vliegt. Ze crasht. Als je niet al heel snel in de gaten hebt dat er met de negenjarige Benni van alles aan de hand is dat haar rennen, vliegen, crashen eerder tragisch dan heroïsch maakt dan zou ze het perfecte symbool zijn voor de anarchist in ons allemaal. Of, minder beladen: de ongetemde levenskracht. In het bijzonder in die levensfase tussen kind en puber, nog een beetje tussen de geslachten ook, een tijd waarin de wereld zowel magisch als gevaarlijk is. De 37-jarige Duitse regisseur Nora Fingscheidt moet lachen om mijn antwoord op haar vraag wat ik ...
Lees hier verder

In de zomer van 2003 zag ik Michail Chodorkovski op een vliegveld in Siberië een cohort mannen in grijze pakken toespreken. De Russische olietycoon, toen 39 jaar oud en rijker dan Berlusconi, droeg cowboylaarzen en een met leer afgezet spijkerjasje. Die hippe outfit onderstreepte zijn macht. In Citizen K schetst documentairemaker Alex Gibney een portret van een meedogenloze, hyperintelligente Russische oligarch die als student in de Sovjet-Unie al steenrijk werd door valutamanipulatie, in de woeste jaren negentig Yukos, Rusland grootste oliebedrijf, bemachtigde, maar in 2003 achter de tralies verdween na een conflict met de populaire nieuwe leider in het Kremlin, ...
Lees hier verder

Het jongetje Jude ziet op een avond hoe zijn moeder Liza (Katie Holmes), die alleen thuis is, overvallen wordt en gewond raakt. Jude raakt er zo door getraumatiseerd dat het gezin in een ander huis trekt in een rustige, bosrijke omgeving. Sinds de overval praat Jude niet meer en ze hopen dat een nieuwe omgeving hem goed doet. Hij leeft inderdaad op als hij in de bossen nabij het landgoed een levensechte Victoriaanse porseleinen pop vindt, Brahms – vernoemd naar de Duitse componist. Daarna zijn ze onafscheidelijk. Omdat Jude tegen Brahms praat zijn ze eerst blij, maar als blijkt dat ...
Lees hier verder

Een kwart eeuw na het grimmige Franse banlieuedrama La Haine (1995) verdiende regisseur Ladj Ly in Cannes de Juryprijs (derde prijs) en een Oscarnominatie met zijn indrukwekkende speelfilmdebuut Les Misérables. Over drie agenten die in een Parijse buitenwijk de lieve vrede bewaren tussen talloze clans: zigeuners, West-Afrikanen, drugsdealers, Moslimbroeders. Als het drietal in het nauw gedreven een kind verwondt, filmt de jonge nerd Buzz dat bij toeval met zijn drone. Waarna de jacht is geopend op een opname die rellen kan ontketenen. Drie agenten: dat perspectief is het spiegelbeeld van La Haine, waar drie vrienden – een Jood, Algerijn, zwarte ...
Lees hier verder

Les Misérables is een noodkreet uit de banlieues, beklemtoont regisseur Ladj Ly (40) daags na de wereldpremière van zijn speelfilmdebuut op het festival van Cannes. „In Frankrijk worden elk jaar tweehonderd films gemaakt, maar zelden zijn het verhalen uit deze wereld”, verzucht Ly, zoon van een Malinese vuilnisman. „En het gebeurt al helemaal zelden dat dit soort films worden gemaakt door mensen die zelf uit die wijken komen.” De lovende ontvangst in Cannes van de film Les Misérables, die vertelt over een zeer roerig etmaal in de Parijse voorstad Montfermeil, was slechts het begin van een zegetocht die inmiddels bijna ...
Lees hier verder

Na de triomf van Parasite bij de Oscars staat de cinema van Zuid-Korea ineens over de hele wereld in de spotlights. Het succes van de film van Bong Joon Ho straalt af op de hele Koreaanse filmindustrie. Bong heeft zijn bewondering voor collega-filmmakers uit zijn vaderland ook nooit onder stoelen of banken gestoken. In het jongste nummer van het Britse filmblad Sight & Sound wijst hij onder meer op de films van zijn jonge landgenoot Yoon Ga-eun, als een van de opmerkelijkste vertegenwoordigers van een nieuwe generatie vrouwelijke filmmakers in zijn land. Lees ook dit interview met Bong: ‘In ...
Lees hier verder

Van haar als actrice is bijna geen beeldmateriaal bewaard. Ze was een fantaste, een onderneemster en een dubbelspionne. Ze gaf haar leven vorm alsof het een avonturenroman was. Zelfs haar biograaf verzuchtte dat hij niet met zekerheid kon achterhalen of haar verhalen echt gebeurd of verzonnen waren. De enige manier om het leven van Leonie Brandt te verbeelden is om fictie de waarheid te laten oproepen. Annette Apon heeft daarom in het slotdeel van een losse trilogie over inspirerende kunstenaressen uit het begin van de 20ste eeuw (dichteres Henriette Roland Holst en actrice Fien de la Mar) het leven van ...
Lees hier verder

In een Leningrads hospitaal doen eind 1945 gewonde Sovjetmilitairen dieren na voor kleutertje Pasjka (Paultje). Nu jij, roepen ze. Doe maar een hond. Pasjka kijkt beduusd, een soldaat bedenkt: „Waar kan hij een hond hebben gezien? Die zijn allemaal opgegeten.” Wanneer moeder Masja van het front terugkeert, hoort ze dat Pasjka inmiddels is overleden. „Kom op”, is haar reactie. „We gaan dansen.” Gevoelloos? „Dat is trauma”, zegt de 28-jarige regisseur Kantemir Balagov. „Wanneer je in de beste jaren van je leven continu geliefden en vrienden om je heen ziet sterven, raak je onthecht.” Beanpole (Dylda) van het Russische wonderkind Balagov ...
Lees hier verder

Documentairemaker John Appel houdt zijn meesterschap graag een beetje verborgen. Once the Dust Settles is een film met een eenvoudig idee dat hij zonder veel ingewikkelde omwegen uitvoert. Appel bezocht drie plekken waar zich een catastrofe voltrok om te zien hoe het leven daar – al dan niet – verdergaat. Pastoor Luigi Aquilini zag in 2016 hoe zijn stad Amatrice in Midden-Italië werd vernietigd door een aardbeving. Aleksej Breus was als technicus werkzaam in de kerncentrale van Tsjernobyl tijdens de ramp van 1986. Inmiddels leidt hij toeristen rond die gewapend met geigertellers naar het verlaten gebied rond de rampplek komen ...
Lees hier verder

Eind negentiende eeuw trokken rond de honderdduizend Amerikanen naar Yukon, in het noordwesten van Canada. Ze waren zo bevangen door de goudkoorts dat ze weer en wind trotseerden in de hoop een klompje goud te vinden. Onder hen bevond zich beginnend schrijver Jack London, die er ongeveer een jaar verbleef voor hij terugging naar zonnig Californië. Zijn verblijf in het stadje Dawson City, het centrum van de goldrush, inspireerde London tot het schrijven van het in 1903 verschenen The Call of the Wild (‘De roep van de wildernis’). Dit beroemde boek voert Buck op, een kruising van een sint-bernard en ...
Lees hier verder

Regisseur Sacha Polak (37) begint met een bekentenis: zij had tot nu toe De Aanslag van Fons Rademakers niet gezien. „Je krijgt op de Filmacademie een enorme lijst met titels die je eigenlijk tot je moet nemen”, lacht ze. „Maar feit blijft natuurlijk dat de lijst met films die je niet hebt gezien altijd groter zal zijn dan de lijst met titels die je wél hebt gekeken.” De maakster van successen als Dirty God en Hemel besloot voor dit interview de ‘fout’ te herstellen. „Maar het is dus niet mogelijk om anno 2020 op een beetje normale manier De Aanslag ...
Lees hier verder

De Deense film Sons of Denmark gaat over de radicalisering van islamitische jongeren en van de extreem-rechtse groepering Sons of Denmark. De gelijknamige debuutfilm van Ulaa Salim (33) speelt zich af in 2024 en 2025 en is verdeeld in twee helften. In het eerste deel volgt Salim het personage Zakaria. Net als Salim is de 19-jarige Zakaria van oorsprong Irakees. Hij staat onder invloed van een oudere geestelijk leider. Langzaam raakt hij betrokken bij radicale moslims die wraak willen nemen op de ultranationalistische groep die haat zaait, varkenskoppen deponeert bij een moskee en in varkensbloed discriminerende teksten op de muur ...
Lees hier verder

De van oorsprong Twentse regisseur Johan Nijenhuis maakte al een tv-serie in het Twents. Voor zijn nieuwste film ‘De beentjes van Sint-Hildegard’ wilde hij Herman Finkers in de hoofdrol. Die wilde op één voorwaarde meewerken. Lees verder bij de bron van het artikel ...
Lees hier verder

‘De Beentjes van Sint-Hildegard’ is een film over de penopauze. Waar veel films dan nog één laatste grote transformatie beloven, is de nuchterheid hier een verademing. Lees verder bij de bron van het artikel ...
Lees hier verder

‘Atlantique’ is een liefdesgeschiedenis, een sociaal-realistisch drama, een detective, een spookverhaal. De film toont een wereld waarin verschillende tijden en werkelijkheden tegelijkertijd bestaan. (●●●●●) Lees verder bij de bron van het artikel ...
Lees hier verder

De stemmige IJslandse film ‘A White, White Day’ is al net zo geïmplodeerd als de barse hoofdpersoon Ingimundur, die moeite heeft zijn rouw te uiten. Vroeg of laat zoeken die gevoelens een weg naar buiten. Lees verder bij de bron van het artikel ...
Lees hier verder

De klassieker ‘Chinatown’ heeft hernieuwde urgentie in het Trump-tijdperk. ‘The Big Goodbye’ van Sam Wasson is een onderhoudend boek over Roman Polanski’s meesterwerk. Lees verder bij de bron van het artikel ...
Lees hier verder

Eenvoudig getekende maar zeer expressieve lieveheersbeestjes, mieren en andere geleedpotigen zijn in ‘Minuscule 2’ naadloos geïntegreerd in echte natuurbeelden. Grappig, spannend en ontroerend. Lees verder bij de bron van het artikel ...
Lees hier verder